Ωδή στην Χαλάρωση ΣX Version

Τι σου είναι το επάγγελμα…Βρεθήκαμε με το Citroen C3 1.6 Sensodrive για 2 ώρες μόνο στην ακριτική Πυλαία με εντολή από τον boss να ταξιδέψουμε στην εξωτική Αρετσού. Κινητό, κάμερα, η «Μαντώ» στο δεξί κάθισμα (από τα παλιά, τότε που στα ράλλυ υπήρχαν αληθινοί άνθρωποι), τσίχλες και φύγαμε!

Στα πρώτα μέτρα, πολιτισμικό σοκ. Παρά τις προπέρσινες διακοπές με δαύτο, το αριστερό πόδι θέλει να πατήσει τον ανύπαρκτο συμπλέκτη. Για το καλό μας, η Citroen έχει εφοδιάσει το C3 με ένα σωστό footrest από το οποίο το πόδι δεν θα σηκωθεί μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό, 10 ατέλειωτα χιλιόμετρα μακριά. Το γλυκό, babyface αυτοκινητάκι, γίνεται «τέρας» στην ανηφόρα για την Περιφερειακή, καταπίνοντας τα μέτρα και τα χιλιόμετρα με ευκολία. Εκεί δοκιμάζουμε τη σειριακή λειτουργία. Κάποιος να τους πει ότι στον λεβιέ, το πίσω πρέπει να ανεβάζει ταχύτητα (λόγω επιτάχυνσης) και σπρώχνοντας μπροστά να κατεβάζει (λόγω επιβράδυνσης). Μα δεν τα σκέφτονται αυτά οι άνθρωποι με τόση εμπειρία στα WRC και στην F1, γμτ; Χωρίς να θέλουμε να θίξουμε τον συμπαθέστατο και εξυπηρετικό, Γκι Φρεκλέν που μας είχε φιλοξενήσει στο Κορσικής, λίγα χρόνια πριν.

Το κιβώτιο δεν είναι σαν το αγωνιστικό της Seat (α, ρε ζημιά που μας είχε κάνει, το 2000 η Seat με εκείνη την επίσκεψη, χίλια ευχαριστώ στον Βαγγέλη «Λωτό», PR της ελληνικής αντιπροσωπείας), αλλά ανταπεξέρχεται καλά στις αστικές και ημιαστικές συνθήκες. Οι ταχύτητες δεν αφήνουν περιθώρια για σκέψη, και πριν το καταλάβουμε βρισκόμαστε περίπου στο carrefour. Φτάνουμε με πολλά, ο Φ.Κ. ψάχνει για τα ψώνια της ημέρας (είναι πολλά τα λεφτά, Άρη) και ξεκινάμε εντός μερικών λεπτών για Αρετσού που είναι και ο final target. Η ανηφόρα δεν κουράζει το μικρό Γαλλάκι που είναι μαχητικό σαν το παλιό, καλό Visa Milles Pistes που ανέβαινε με τα 112 άλογα στο Λευκό Όρος με Πέμπτη πατημένη (Σαμονί, 1981, Χρήστο Κυριακάκη, λαμβάνεις; Τι; Όχι; πάρε το μηδέν).

Η κολώνα του οδηγού εμπρός αριστερά μπορούσε να κρύβει και λιγότερο το δρόμο στις αριστερές στροφές, αν και το αυτοκίνητο «φωνάζει» ότι «οι αριστερές στροφές είναι δύσκολες και επικίνδυνες, για αυτό σου εφιστώ την προσοχή και σου δημιουργώ τεχνητή δυσκολία στο να στρίψεις, να μην το κάνεις αλόγιστα». Εργονομικά φάουλ δεν υπάρχουν, αλλά στο COTY δικαίως δεν πήγε καλά, γιατί οι Γάλλοι δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοια, γιατί στο κάτω-κάτω δεν βαριέσαι.

Διά ταύτα…

Μας άρεσε το μικρό Citroen και δεν το κρύβουμε! Τι και αν ο φωτογράφος, Β.Ψ. είναι απογοητευμένος που δεν βγήκε ο καλός ανταγωνιστής του 206 RC, αλλά και τι να κάνουμε τώρα; Τα κλάματα δεν βάζουμε (μεγάλοι άνθρωποι και ο Β.Ψ. και ο Θ.Β., θα μας βγάλουν το όνομα), για αυτό μείνετε συντονισμένοι.