Ωδή στη Χαλάρωση

Μισό και πλέον αιώνα μετά την εμφάνιση του 2CV, κάποιοι περίμεναν ένα επαναστατικό μικρό να αντικαταστήσει το συμβατικό Saxo. Εμφανίζεται το C3, μια πολύ ευχάριστη στο μάτι φούσκα, με επιρροές από τα παλιά μοντέλα της Citroen, απαρνούμενο το σπορτίφ προφίλ των «γρήγορων», αλλά και αδιάφορων εμφανισιακά Saxo. Και κάπου εκεί αρχίζουν οι απογοητεύσεις…Μα, πάλι αυτοί οι αρχαίοι 8βάλβιδοι 1.1 και 1.4 με την έλλειψη δύναμης; Δεν τους άγγιξε η πρόοδος ποτέ, όταν όλος ο κόσμος έχει χαλαρά 90 ίππους για να κινείται με ασφάλεια και άνεση. Πού είναι η τρελή μελέτη στις αναρτήσεις, πού είναι έστω οι υστερούντες βραχίονες, πού είναι καμιά οικονομική εφαρμογή των υδροπνευματικών αναρτήσεων; Επιτρέπεται Citroen («μαμά», το τονίζω) να αφήνει περιθώρια για γκρίνια από θόρυβο στις ανωμαλίες;

Χάσαμε τη σπορ επίφαση, αλλά και στο θέμα της άνεσης / πολυτέλειας πάλι με την μπουκιά στο λαιμό μείναμε…Το εσωτερικό είναι περίεργο, με ριζοσπαστικό σχεδιασμό, του λείπει όμως το «κάτι» που θα το έκανε ωραίο με όλη τη σημασία της λέξης. Είναι τα σκληρά πλαστικά μάλλον που χαλάνε την εικόνα, το στροφόμετρο που δεν είναι ευανάγνωστο, κάτι τέλος πάντων που δεν ολοκληρώνει την εικόνα.

Ώσπου…ξαφνικά εντοπίσαμε το C3 1.6 Sensodrive. Ημιδερμάτινα θερμαινόμενα καθίσματα, μπεζ εσωτερικό, ESP (ανάθεμα αν έχει δουλέψει πάνω από μια φορά), ηλεκτρικά αναδιπλούμενοι καθρέπτες, cruise control και ειδοποίηση ταχύτητας, αισθητήρες παρκαρίσματος, ζάντες 15 ιντσών…το όραμα για άνετη, ευχάριστη και «πολυτελή» μετακίνηση παίρνει σάρκα και οστά, μιας και το Lancia Y όπως και το Fiat 500 δεν είχαν βγει ακόμα στην παραγωγή. Το σίγουρο είναι ότι η τιμή θα ξέφευγε στα άλλα, και χωρίς το διαμάντι κινητήρα 1.600 με τα 110 άλογα.

Το αυτόματο κιβώτιο σε παρασέρνει. Με το ξεκίνημα, σε ελάχιστα δευτερόλεπτα και χωρίς να το καταλάβεις, έχεις 80km/h στο ψηφιακό κοντέρ. Σε χαμηλές στροφές ο κινητήρας είναι αρκετά αθόρυβος, ενώ πέρα από την αλλαγή 1^η-2^α, αν δεν πατάς με λύσσα το γκάζι, οι αλλαγές δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές. Αν μάθεις τη λειτουργία του κιβωτίου και αφήνεις ελάχιστα το γκάζι τη στιγμή που ετοιμάζεται να ανεβάσει, ο επιβάτης δεν πρόκειται να καταλάβει ούτε μια αλλαγή. Στην πόλη είναι το απόλυτα χαλαρωτικό κιβώτιο, ενώ στις μανούβρες λόγω σχετικά αργής εμπλοκής της 1^ης και της όπισθεν είναι ύποπτο αν ετοιμαστείτε να παρκάρετε σε δύσκολη θέση πάρκινγκ, με κλίση ή απλά πολύ στενή.

Στη σειριακή λειτουργία με τα απίθανα «αυτάκια» πίσω από το τιμόνι, η φάση θυμίζει «ραλλάκι» και μάλιστα στην arcade μορφή του. Δεξιά ανεβάζεις, αριστερά κατεβάζεις με τα μεγάλα και σταθερά χειριστήρια που δεν περιστρέφονται μαζί με το τιμόνι, ενώ το πάτημά τους είναι σίγουρο. Το κιβώτιο ακούει γρήγορα, αρκεί να μην θέλεις προσπέραση…εκεί πρέπει να κατεβάσεις από 5^η σε 3^η με το χέρι, να προσεγγίσεις το προπορευόμενο αυτοκίνητο και τότε να πατήσεις βαθιά το γκάζι και το αυτοκίνητο θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο. Αλλιώς, το kickdown είτε χειροκίνητο είτε στην αυτόματη λειτουργία είναι αργό (έχετε ξανακάνει προσπέραση σε τρεις χρόνους; ) και λόγω της απότομης παροχής ισχύος, μπορεί και να βρεθείτε σε δύσκολη και υποστροφική θέση.

Δυστυχώς, παρ’ ότι αυτοκίνητο πόλης, το τιμόνι με τη μεταβλητή και αρκετά τεχνητή υποβοήθηση, δεν έχει αρκετά μικρό κύκλο στροφής. Δεν γνωρίζω αν ισχύει για το συγκεκριμένο μοντέλο ή φταίει το κιβώτιο π.χ. αλλά σε στενά πολλές φορές θα βρεθείς να υπολογίσεις χωρίς τον ξενοδόχο και να χρειαστείς μπρος-πίσω μέχρι να στρίψεις. Αυτό γίνεται αντιληπτό και στο παρκάρισμα.

Στις γρήγορες βόλτες τώρα, αν γνωρίζεις τι οδηγάς, μπορεί να περάσεις καταπληκτικά. Το κιβώτιο στη χειροκίνητη λειτουργία, τα μάτια μακριά από τον πίνακα οργάνων, το τιμόνι σφίγγει αρκετά αν και δεν μεταφέρει πολλά πράγματα από το δρόμο, αν και μεταφέρει κραδασμούς…ίσως για αυτό φταίνε τα ταλαιπωρημένα αμορτισέρ. Το ESP απενεργοποιείται, αν και δεν θα χρειαστεί η παρέμβασή του με απλές και αποφασιστικές κινήσεις στο τιμόνι. Το αυτοκίνητο δεν μπορεί και δεν θέλει να πηγαίνει με το πλάι. Δεν θα πει όχι όμως στο να πηγαίνει πολύ σβέλτα έως και γρήγορα με απόλυτη ασφάλεια και ευκολία. Ο κινητήρας μπορεί, το κιβώτιο θέλει αν το χρησιμοποιείς σωστά, οι κλίσεις είναι προειδοποιητικές και προοδευτικές, τα φρένα ΠΟΛΥ δυνατά και απότομα, ενώ σπινάρισμα δεν προκαλείς εύκολα και η υποστροφή μαζεύεται με απλό τρόπο.

Αν μου λείπει κάτι; Μια ηλεκτρική ηλιοροφή και σύστημα mp3, γιατί σε τέτοιο όχημα πρέπει να περνάς καλά. Το αυτοκίνητο είναι ηλιόλουστο, σβέλτο, πολύ όμορφο, φθηνό σε αγορά και συντήρηση, αρκεί όπως είπαμε να ξέρει ο οδηγός τι έχει. Saxo δεν είναι, ευτυχώς που δεν προσπάθησε να γίνει, είναι το C3 και ο διάδοχος καλά θα κάνει να ξεκινήσει με βάση αυτό το 1.6 Senso για να αναπτυχθεί…Μόνο σειριακό θα έπρεπε να υπάρχει, και να εξαλειφθούν οι λίγο άτσαλες κραυγές των αναρτήσεων. Η εμφάνιση κύλησε και βρήκε το καπάκι με το κιβώτιο. Μπράβο στη Citroen.