
Ευχαριστώ μικρό μου Κλιάκι, για το ότι με έμαθες ότι άνθρωπος και μηχανή μπορούν να τα μιλήσουν και να τα συμφωνήσουν. Ευχαριστώ που με έμαθες να οδηγώ, που χωρούσες σε κάτι απίθανα στενά, που μου έδειξες τι θα πει ομοιογένεια (μεγάλο κεφάλαιο) και μέτρο. Λυπάμαι που δεν σου στάθηκα προστάτης σε μεγαλύτερο βαθμό, αλλά καταλαβαίνεις πιστεύω. Θα μείνεις για πάντα στην καρδιά μου...

Ευχαριστώ για ό,τι έκανες και εσύ για μένα Λέοντα. Συγγνώμη για όλες τις κακίες που έχω πετάξει κατά καιρούς για σένα, συγγνώμη για εκείνο το ταξίδι στην Αθήνα που σε χτύπησα και σε έσερνα λαβωμένο για 700+ χιλιόμετρα. Κρίμα που χρειάστηκε να σε δω έτσι για να σε συμπαθήσω τελικά. Τα 21 γραμμάρια ελπίζω να είναι ακόμα εκεί, πλάι στα 1300 κιλά μετάλλου και πλαστικού.
Δεν το διάλεξα εγώ πάντως...
1 comment:
help me.
Post a Comment